Interview : Werk-estafette
Nu komt het erop aan: van 29 maart tot en met 23 april voeren we ingrijpende werkzaamheden uit op Amsterdam Centraal. Deze buitendienststelling is een estafette, vertelt projectmanager Ankie Hectors. En elk stokje dat niet op tijd wordt overgedragen, heeft gevolgen voor de volgende klus. Vijf vragen over dit bijzondere project.
Welke lessen uit eerdere fases helpen je bij deze bouwfase?
"Mensen zeggen vaak: 'Jullie waren toch net klaar?' Maar op Amsterdam Centraal zijn we eigenlijk altijd aan het bouwen," lacht Ankie. "We putten dus voortdurend uit eerdere ervaringen. Bijvoorbeeld als het gaat om de aan- en afvoer van materiaal en materieel van en naar deze plek in de binnenstad. We werken op een eiland, letterlijk. Sloop je een brug, dan moet materieel via de andere kant het station in. Maar als je een volgende trein naar binnenrijdt, zet je de eerste dan niet klem? Het zijn dat soort dingen waar je telkens opnieuw op puzzelt.
We planden dit project al een jaar of zes geleden. Vanuit een wereld waarin capaciteit beschikbaar was en je snel kon opschalen. Maar de markt ziet er nu heel anders uit. Even extra mensen of materieel regelen is geen optie. Daarbij: Als je op Amsterdam langer werkt dan gepland, raak je direct andere zaken. Het plan staat. Maar nu moet het in de uitvoering precies zo uitpakken. Met de intensieve voorbereiding weten we waar we aan beginnen, inclusief de risico’s die daarbij horen.”
Op Amsterdam Centraal zijn we eigenlijk altijd aan het bouwen.
Wat zijn die risico’s?
"Risico’s zitten altijd in de verrassingen die je buiten tegenkomt. En het resultaat daarvan is bijna altijd uitloop. Met bijvoorbeeld als gevolg dat je minder werk kunt doen dan je wilde en dat later opnieuw moet inplannen. En dat is heel lastig bij Amsterdam.
We combineren in vier weken tijd veel verschillend werk, met meerdere aannemers. Zoals gezegd: het materieel is kritisch. Als een bepaalde machine het begeeft heb je meteen een uitdaging, met de strakke logistieke planning. We starten in het weekend dat de zomertijd ingaat, dus we hebben letterlijk een uur minder tijd. En op 30 maart is het Suikerfeest waardoor de kritische capaciteit aan monteurs nóg krapper is. Dat zijn dingen die je liever anders had gezien.
Maar we spreken vooraf natuurlijk alles door met de aannemers. Inclusief escapes: wat doen we als er dingen tegenzitten? Daar moet je niet pas over nadenken in de buitendienststelling zelf."
Wat is het spannendste moment in deze bouwfase?
"Dat zijn er een paar. We doen een soort estafette. In de eerste drie dagen doen we heel veel spoorwerk. Daarna starten we met het maken van de funderingen voor de bruggen. En vervolgens wordt een constructie gemaakt zodat later het zand onder een spoorbak en perron uitgegraven kan worden. Het is spannend of elke aannemer zijn werk op tijd kan afronden en het stokje doorgeven aan de volgende."
Maakt het bij de werkzaamheden uit dat je werkt op een historisch station?
"Jazeker! Je komt onverwachte dingen tegen, waar je ook werkt. Zeker onder de grond. Maar op Amsterdam Centraal is het een tandje meer. We moeten de komende weken bijvoorbeeld palen draaien door gemetselde muurtjes en oude houten palen. Niemand weet precies hoe die er vanbinnen uitzien. Uit alles wat we opengooien, kan een verrassing tevoorschijn komen. Natuurlijk inventariseren we vooraf zo goed mogelijk wat we tegen kunnen komen. Maar je weet het gewoon niet precies op een plek waar sommige dingen al meer dan 100 jaar geleden zijn gebouwd. Je moet op een gegeven moment dus gewoon beginnen en zo goed mogelijk anticiperen."
Risico’s zitten altijd in de verrassingen die je buiten tegenkomt.
Hoe zien jouw werkdagen er deze vier weken uit?
"Vooral onze bouwmanagers zijn in charge en draaien 24/7 mee. Maar zelf ben ik met mijn collega projectmanagers ook zeven dagen per week hiermee bezig. Sowieso zijn we altijd bereikbaar. En op spannende dagen zorg ik dat ik aanwezig op het projectkantoor. Ik wil mensen zien en spreken. Voelen hoe de vlag erbij hangt: is er rust in de tent, of speelt er wat?
Ik voel me in deze fase vooral een soort pastoor: mensen moeten gewoon even hun verhaal bij mij kwijt kunnen. Even sparren. Dat is mijn rol in de buitendienststelling. Niet voor de voeten lopen. En als het echt spannend wordt en er moeten besluiten genomen worden, kom ik natuurlijk in actie. Het zijn intensieve dagen. Maar met een energie die ik ook heel leuk vind. Op 24 april is het einde van de buitendienststelling en ben ik toevallig ook jarig. Dus een geslaagde bouwfase lijkt me een leuk cadeautje."
Van 29 maart tot en met 23 april passen we sporen op Amsterdam Centraal aan, zodat de perrons breder en langer gemaakt kunnen worden. We starten met het vervangen van een spoorbrug en voeren werkzaamheden uit om in de toekomst de oostelijke reizigerstunnel te kunnen verbreden en een ondergrondse fietsenstalling te bouwen. Bij de vrije kruising Dijksgracht worden de twee middensporen verlegd en aangesloten op het eerste deel van de nieuwe fly-over. Dit doen we allemaal om te zorgen dat station Amsterdam Centraal straks méér reizigers aankan.