Gezichtsbepalende Inktpot verovert plek in de canon van Utrecht
Nieuws
‘De burcht’, ‘het klooster’, maar vooral ‘de Inktpot’. Bijnamen voor het hoofdgebouw van ProRail, een gezichtsbepalend monument in het hartje van de Domstad. Niet voor niets kreeg de Inktpot een plek in de canon van Utrecht; een bundeling van beelden, kunstwerken en gebeurtenissen die typerend zijn voor deze stad, te vinden op de website regiocanons.nl.
De canon van de stad Utrecht begint al 8.000 voor Chr. en loopt door tot Dick Bruna, schepper van Nijntje en belangrijke vertegenwoordiger van moderne grafische vormgeving. Maar al veel eerder vinden we de Inktpot op de tijdlijn. Tijdens de Eerste Wereldoorlog gebouwd in de stijl van de Amsterdamse School door George Willem van Heukelom, hoofdingenieur van de spoorwegen. De markante kolos bestaat uit 22 miljoen bakstenen, 4000 kuub hout en 21 kilometer aan oude spoorstaven voor de fundering.
Reus met scheldnaam
Vanwege de schaarste die de Eerste Wereldoorlog met zich meebracht, regelde het spoorbedrijf alle materialen zelf. Het kocht twee steenfabrieken en een houtbedrijf aan. En ook schepen die de bouwmaterialen via de Catharijnesingel aanvoerden. Na drie jaar bouwen stond er een reus van 85 bij 100 meter die ruimte bood aan 1.450 werknemers. En o ja: de koosnaam Inktpot was aanvankelijk een scheldnaam…
Op de website regiocanons.nl zijn nog ruim zeventig andere canons te bekijken van plaatsen uit het hele land. De opzet is speels en overzichtelijk: een tijdbalk loodst je door de eeuwen heen, langs alle hoogtepunten.