'In de buitenlucht werken, vind ik nog steeds geweldig’

Voor Cor Westman is zijn werk praktisch zijn hobby. “Dat ik in de buitenlucht bezig kan zijn, vind ik nog steeds geweldig. Ik heb ook jarenlang in een fabriek gewerkt, dus ik kan vergelijken. Dit is veel fijner.”

‘Het werk is zó divers’

Cor werkt al sinds 1997 bij VolkerRail. Werken aan het spoor heeft dus voor hem weinig geheimen, en toch is geen dag hetzelfde. “Het werk is zó divers. Momenteel houdt de spoorvernieuwing ons natuurlijk bezig. Na week 12 gaan de sporen op de Koningsweg in dienst en we moeten voor die tijd nog veel doen. Ballast – spoorgrind – aanvullen, een schouwpad aanleggen, spoorstaven vernieuwen en nieuwe spoorrails bouwen.”

‘Ik loop letterlijk alles na’

“’s Morgens zitten we al rond half zeven in de keet. Dan krijgen we de instructies voor die dag: wat gaan we allemaal doen? We verdelen de buitenlocaties onderling. Onze uitvoerder zegt dan bijvoorbeeld: ‘Cor, neem jij dat ploegje mensen onder je hoede?’ Ik heb tekeningen van de plannen bij me, die aangeven waar we aan de slag gaan en waarmee. Als we een bocht moeten aanleggen, overleg ik met de maatvoerder waar die exact begint en ophoudt. Die kan dat met een gps-systeem nauwkeurig aangeven. Heel belangrijk, want daar komen andere spoorstaven te liggen dan op de rechte stukken. Ze zijn harder; extra bestand tegen slijtage. En natuurlijk controleer ik alles steeds om zeker te weten dat het goed gebeurt. Of de spoorstaven goed zijn vastgezet, bijvoorbeeld. Ik loop letterlijk alles na. En als er nog wat moet gebeuren, haal ik de betrokken medewerkers erbij om de puntjes op de i te zetten. Soms kan ik het ook niet laten om zelf even aan te pakken, hoor. Dan zeg ik: ‘Geef mij die slijper maar even’.”

Eigen schaftkeet

“We werken met vaste ploegen. Meestal drie spoorlui van aannemer BAM en twee van VolkerRail, een machinist en een uitvoerder. In drukke tijden komt daar nog wel eens inhuur bij, zo’n vier man. Dus het aantal kan variëren van vijf tot tien collega’s. We lunchen ter plaatse in een eigen schaftkeet, anders zouden we een paar kilometer terug moeten rijden naar de werkplaats, dat is zonde van de tijd. Tijdens de schaft spreken nog wel eens wat door, maar we kletsen natuurlijk ook een beetje. Dat hoort erbij, hè?”

Muntjes en medailles

“In mijn vrije tijd is voetballen mijn grootste passie. Op zaterdag ben ik te vinden bij SCN: Sportclub Nieuwlande in Drenthe. Ik loop er al sinds mijn achtste rond. Tegenwoordig vooral als supporter, samen met de kinderen en kleinkinderen. Dat vind ik geweldig. Heb ik dán nog tijd over, dan ga ik er weleens op uit met de metaaldetector. De oogst bestaat vooral uit muntjes en medailles. Nee, die liggen niet in een vitrine, ze zitten gewoon in een doosje. Maar als iemand ernaar vraagt, mogen ze die gerust zien.”