Vakmensen : Van marinier naar treinverkeersleider
Dik twee jaar geleden werkte Tommy van Willigen nog bij het Korps Mariniers. Hij ging op oefening naar het buitenland, zat naast de commandant om de communicatie te regelen en stuurde 100 man veilig op pad met versleutelde communicatiemiddelen. Een spannend bestaan, maar Tommy is altijd op zoek naar uitdaging. Na 12,5 jaar was het dan ook tijd voor de volgende stap: treinverkeersleider bij ProRail. Hoe maakte hij de grote overstap? En vindt hij nu de uitdaging die hij zoekt?
Geknipt voor het Korps
“Ik was 18, altijd op zoek naar spanning en had nog geen idee wat ik met mijn leven wilde. Uit een fysieke profieltest bleek dat ik aardig wat aankon en geschikt was als marinier. Tot groot plezier van mijn vader, want hij zat vroeger ook bij het Korps.”
Zijn carrière bij het Korps was een dynamische. “Ik woonde drie jaar op Aruba, bood orkaanondersteuning op Dominica en ging vaak op oefening naar het buitenland. Noorwegen, Schotland, Duitsland ... noem maar op. Toch kon ik op een gegeven moment de uitdaging niet meer vinden. Noorwegen is superspannend, maar na de zevende keer is terrein net zo mooi als je het achterliet en weet je ook hoe de achtste keer gaat. Bovendien kreeg ik een serieuze relatie. Huisje, boompje beestje, een gezinsleven ... Dan is het niet ideaal als je vier maanden per jaar van huis bent.”
Onbekende wereld
“Ik vond het niet makkelijk om het Korps Mariniers achter me te laten. Het is een grote stap om weer burger te worden. Als marinier functioneer je binnen een hechte gemeenschap. Het wordt echt je tweede natuur. Je maakt veel met elkaar mee, begrijpt elkaar als de beste en als je op de kazerne slaapt, zoals ik, ben je alleen in het weekend thuis. De burgerwereld was mijlenver weg. Tot ik op een gegeven moment het boek Durf te springen las. Dat liet me inzien dat als ik bij het Korps zou blijven hangen, ik niet vooruit zou komen. En zo begon het, ik waagde de sprong en solliciteerde bij ProRail als treindienstleider.”
Verantwoordelijkheid
Een treindienstleider monitort het treinverkeer en zorgt dat treinen op tijd binnenkomen en vertrekken. Als er calamiteiten of bijzonderheden zijn, zorgt de treindiensteider voor een veilige situatie op het spoor om daarna de treinen weer te laten rijden. Een baan met veel verantwoordelijkheid waar je snel moet kunnen schakelen. Lag hier de uitdaging die Tommy zocht? Met een stevige brief en een flinke dosis doorzettingsvermogen kwam hij door de selectierondes van ProRail. “Ik kreeg fysieke tests, coördinatietests en moest aantonen dat ik feeling heb met multitasken. Spannend, maar het lukte: ik mocht naar de opleiding voor treindienstleider.”
Het was echt even wennen om van sergeant weer naar het broekie van de klas te gaan.
Opnieuw inburgeren
“Tijdens de opleiding was ik enorm enthousiast. De uitdaging die ik op het laatst miste bij het Korps Mariniers, kwam ik weer dubbel en dwars tegen. Het ging razendsnel, alles was nieuw en moest direct toegepast. Ik kreeg simulaties voor m’n kiezen als ‘er is een fiets op het spoor gevallen’ en daar moest ik op reageren. Het was echt even wennen om van sergeant weer naar het broekie van de klas te gaan. Ik voelde een grote verantwoordelijkheid op mijn schouders rusten en dat gaf soms een beklemmend gevoel. Vanuit de opleiding was dan ook het advies: zorg voor voldoende ontspanning tijdens het traject, zodat je het ook allemaal even kan loslaten. Ik deed dat met mindfulness en veel hardlopen.”
Uitdagingen voor de toekomst
“Nu zit ik op de post in Roosendaal en beheer alle treinen die naar Essen, Zeeland, Breda of Lage Zwaluwe gaan, zowel personenvervoer als goederentreinen. Binnen onze post kan ik nog over andere locaties leren, dus daar kan ik mooi beginnen met doorgroeien. Als ik verder in de toekomst kijk, denk ik er weleens aan om senior treindienstleider te worden. Maar als ik wil kan ik ook kijken wat ProRail nog meer te bieden heeft, want er zijn veel interessante doorgroeimogelijkheden. Wie weet probeer ik ooit nog incidentenbestrijding, je weet maar nooit!”