Vakmensen : Van schappen naar spoor
Twee jaar gelden streed Diederik Troost nog voor de prijs voor beste supermarkt van het jaar. Nu is hij leidinggevende op de verkeersleidingspost in Alkmaar, ook wel operationeel manager. Een flinke verantwoordelijkheid en een flinke reis: ‘Ik rijd vijf kwartier heen en vijf terug. Dat doe ik alleen als ik het écht naar mijn zin heb.’ Hoe maakte hij de switch?
Altijd op zoek naar verbetering
‘Ik haalde veel plezier uit het contact met klanten in de supermarkt. Praatje maken, een band opbouwen, dat contact vind ik belangrijk. Op de post doe ik dat nu ook: ik zit zelf niet achter de knoppen, maar breng het gesprek op gang en help bij het maken van keuzes in calamiteiten.
We hebben draaiboeken voor allerlei situaties. Is er defect materieel, dan kiezen we A, is er een storing bij een overweg dan doen we B. Ik vind het mooi om het gesprek op gang te brengen over de keuzes die we maken. Want wat is de juiste keuze? En wat als we tóch C hadden gedaan. Hebben we de volgende keer dan nog minder hinder?’
-
Diederik was tot voor kort leidinggevende bij een supermarkt -
![Diederik op de verkeersleidingspost in Alkmaar]()
Diederik op de verkeersleidingspost in Alkmaar -
![Nog een keer winkelwagentjes verzamelen]()
Nog een keer winkelwagentjes verzamelen
Het grote doel
‘Mijn grote doel bij de Albert Heijn was om mee te doen aan de Supermarkt van het jaar verkiezing. Ik ging aan de slag met het team en we organiseerden alles tot in de puntjes. Hartstikke leuk om te doen, en het werkte blijkbaar goed. Waar eerst nog niemand van ons had gehoord, stonden we opeens in de halve finale! Maar daarna dacht ik: wat nu? Dit is alles wat ik eruit kan halen, ik heb mijn doel behaald. Wat wordt het volgende punt?’
Vandaag bedenken hoe het morgen beter kan
‘Ik werkte al eerder bij bus- en tramvervoer in Utrecht voor mijn afstudeerstage bij Economie. Daar wist ik het al: dat logistieke vind ik heel interessant. Vandaag bedenken hoe het morgen beter kan, om uiteindelijk de reiziger te bedienen. Dát werd mijn nieuwe doel. En zo kwam ik bij ProRail terecht. Al werd ik niet zomaar aangenomen.
Na de aanmelding werd ik gescreend op hoe ik omga met bepaalde situaties: de capaciteitstest. Je kunt hier een halfuur niets te doen hebben, maar je kunt ook zomaar een melding van een incident krijgen. Dan moet je vol gas kunnen geven volgens de juiste procedures. Het is hollen of stilstaan, dat kan niet zomaar iedereen. En dat heeft ook een keerzijde.
Ik ben gewend fluitend naar m’n werk te gaan en fluitend weer naar huis. Dat gevoel wil ik altijd houden.
Zelf strijden tegen personeelstekort
‘Er is een tekort aan treinverkeersleiders op dit moment en dat gaat me aan het hart. Daarom ben ik om me heen gaan kijken: wat kan ik hier zelf aan doen? Ik heb met 20 jaar ervaring in de supermarkt een enorm netwerk opgebouwd en weet van veel mensen dat ze behoefte hebben aan een switch. Als ik mensen enthousiast kan maken voor het vak, dan doe ik dat toch!’
‘Inmiddels werkt een oud-collega ook als treinverkeersleider, zijn er een aantal op gesprek geweest en doet er nu een de capaciteitstest. Ik zet echt alles op alles om de bezetting weer op sterkte te krijgen. Ik weet als geen ander dat dit niet in een maand is opgelost, maar weet ook dat je iets moet doen om verandering te bewerkstelligen. Bovendien is het ook in mijn eigen voordeel, want dan kan ik verder bouwen aan het team. En laat ik dat nou nét heel leuk vinden!’