Door de ogen van… Jan Timmermans

Hé Jan, blijf je hier nog even hangen?

"Ik heb het hartstikke naar mijn zin hier, dus ik hoop dat ik het project Groningen Spoorzone gewoon kan afmaken."

Ik vraag het eigenlijk omdat ik zie dat je hier je eigen hangplek hebt?

[lacht] "O, op die manier. Toen de bouwkuipen vol water stonden was deze brug een mooie uitkijkpost. Daarbeneden werd met machines op pontons gewerkt en dan moet je de profs niet in de weg lopen. Dus checkte ik vanaf hier de veiligheid. Keken ze omhoog, stond Jan daar weer te leunen. Hadden ze op een dag twee armsteunen hier op de brug geplaatst. Leunt nog makkelijker."

Gereserveerd voor Jan de Veiligheidsman...

"Mooie grap toch. Saamhorigheid vind ik heel belangrijk. Nu het water weer weg is en het beton voor de -1 vloer van de reizigerspassage gestort werk ik gewoon weer op de vloer.

Gekkigheid natuurlijk, want ‘hangen’ en ‘toekijken’ zie ik jou eigenlijk nooit doen. Hoe zou jij je werk in een paar zinnen omschrijven?

"Ik adviseer over veiligheid en controleer of de mensen op de bouwlocatie de juiste persoonlijke beschermingsmiddelen hebben en gebruiken. Dat gaat over oordoppen, veiligheidsbrillen, valharnassen en EHBO-koffers, maar ook over de veiligheidsupdates die ik aan alle werknemers geef. Het is mijn verantwoordelijkheid om mensen aan te spreken op de regels en op een respectvolle manier duidelijk te maken wat de regels zijn."

“Daar heb je er weer eentje die ons gaat vertellen hoe het moet…”

"Dat hoor ik zeker wel eens. Maar prioriteit nummer één hier is veiligheid. En als het niet veilig kan, dan moeten we een andere oplossing zoeken, want dan ben ik degene die zegt: dit kan niet zo."

Dat kun je wel zeggen Jan, maar het nieuwe station moet toch echt een keer af…

"Mensen zeggen soms “jaaa, maar waarom kan ik niet zo of zo werken…” Door werkdruk kan veiligheid soms naar de achtergrond gaan of lijken regels minder belangrijk. Maar alle regels zijn even belangrijk en zeker op veiligheid doen we nooit concessies. Anders wordt het een rommeltje."

Anders… deel je sancties uit?

"Ik ben geen politieman. Ik zie wat, ik stap op die persoon af en ga het gesprek aan. We hoeven het echt niet gelijk eens te zijn, maar we komen er wél samen uit. Houd je je alsnog niet aan de regels, dan volgt er een sanctie. Maar met deze ploeg kan ik inmiddels lezen en schrijven."

Vanuit je armsteunen op de brug zul je niet onder water hebben kunnen kijken… hoe controleerde je de veiligheid toen de bouwkuipen onder water stonden?

"Ik geef ook veiligheidsinstructies vooraf. In Taak Risico Analyses staan de veiligheidsmaatregelen die getroffen moeten worden voor elk bouwonderdeel, en wat er mis zou kunnen gaan. Voor al die scenario’s moet een plan uitgedacht en voorbereid zijn. Er zijn in dit geval twee duikers die om de beurt naar beneden gaan. Een derde man blijft op de ponton en verzorgt de radiocommunicatie."

Wat is jouw grootste ergernis op de bouwplaats?  

"Housekeeping. Ruim je rotzooi op. Als je bekisting verwijdert, haal de spijkers er dan uit en stapel het op. En laat toch niet al die koffiebekers overal staan. Het is geen gezicht, zeker niet voor bezoekers op de locatie."

 Neem je je housekeeping-opvattingen ook mee naar huis?

[lacht] "Nou, maar thuis moet je toch ook geen dingen laten slingeren? Mijn ouders zeiden altijd nooit met lege handen naar de keuken gaan. En mijn vriendin is hartstikke opgeruimd, dus die wil ik dat ook niet aandoen."

Nog een klein vooruitblikje. Wat staat er de komende tijd op de planning?

"We zijn druk bezig met de tweede vloer van de fietsenkelder. Ondertussen maken we ook meters met de busonderdoorgang aan de Achterweg. En voor al dit werk verwelkomen we ook weer nieuwe onderaannemers, dus dan stel ik m’n eigen weer voor en geef ik ze de veiligheidsinstructies.’