Spoorkanjers: Treinonderhoud gaat door

Eksters en een witte bosuil

Mike werkt vier jaar in de monteursdienst, het hart van het NS Onderhoudsbedrijf in Leidschendam. Het werk gaat 24/7 door. Je vindt er ook de technische dienst, rangeerdienst, ondersteunende dienst en het management. Mike is bijna hoofdmonteur, maar kan door de coronacrisis zijn laatste vak nog niet halen. “Ik sleutel aan alle sprinters. Links en rechts van de trein, eronder en erbovenop. Het gekste wat ik ooit van een trein heb afgehaald, was een witte bosuil. En in de treinen treffen we vaak eksters. Die weten de treinen vol met eten wel te vinden,” vertelt Mike.

Zuinig met mondkapjes

“De treinen die binnenkomen zijn vies. Alles wordt aangeraakt, er zijn meerdere machinisten en veel reizigers. Je moet dus extra op je eigen hygiëne letten en vooral niet aan je gezicht zitten. Van alle aanrakingen ben ik me nu bewust.” Voor veel van de werkzaamheden zijn ook mondkapjes nodig. Zoals het werken aan airco’s en de stroomomvormers, die door heel Nederland stof aanzuigen. “Eerder lagen de mondkapjes gewoon in ‘kijk-grijpbakken’, maar door de coronacrisis moeten we heel zuinig met de mondkapjes omgaan.”

Drie keer nadenken

Over het hele land verspreid vind je pitstops en technische centra van NS, waar treinen onderhouden of gerepareerd worden. Het onderhoudsbedrijf in Leidschendam heeft ook zo’n pitstop, zoals bij de Formule 1. Treinen worden er snel binnengehaald en gaan ook zo snel mogelijk naar buiten, de treindienst in. Mike vindt het er leuk werken: “De tijdsdruk geeft motivatie om de storing goed op te lossen. Met vlagen is het erg druk. Nu er door de coronacrisis minder mensen werken, is er zeker genoeg te doen. En je moet drie keer nadenken over hoe je het werk alleen doet, in plaats van samen.”

Vitaal beroep

“Als alle monteurs uitvallen, krijgen de treinen geen onderhoud en controle. Dan komt alles stil te liggen. We houden de treinen rijdend en daarmee Nederland draaiend. Daarom heb ik een vitaal beroep,” legt hij uit. “Gelukkig zijn er nog geen collega’s ziek geworden door het coronavirus. Wel is er meer ziekteverzuim doordat we bij milde klachten al thuis moeten blijven.” Mike heeft zelf ook twee weken in quarantaine gezeten. “Mijn vrouw had alle verschijnselen. Verhoging, hoesten en benauwdheid. Dus bleef ik thuis. Gelukkig ben ik de hele tijd klachtenvrij gebleven en gaat het met mijn vrouw ook weer goed.”

Skeltertuin

Om besmetting te voorkomen zijn er verschillende coronamaatregelen getroffen op de werkplaats. “De klussen die we normaal met twee personen doen, worden nu anders uitgevoerd en ingepland. Een uitdaging voor de planners. En de opstart van een dienst doen we niet meer met z’n twintigen, maar in twee teams van tien. Zo kunnen we anderhalve meter afstand houden,” vertelt Mike. “Ook is er eenrichtingsverkeer gekomen in kantine, het is er een soort skeltertuin met afzettingen geworden. En we stoppen niet tegelijk, zodat we elkaar niet in de kleedruimte tegenkomen.” 

Denk aan je medemens

Mike vreest het virus niet. “Het is voor mij nog een ver-van-mijn-bed-show, maar het is stom om te denken dat je het niet kan krijgen. Krijg je het, dan krijg je het. Dan hoop je dat je corona in een milde vorm krijgt. Maar in combinatie met iets anders kan het ook fataal zijn. Let daarom op je acties en denk aan je medemens.”