Valentijnsdag: Een ode aan alle spoorwerkers

Wanneer wij naast elkaar 
op de bank aan knuffelen
zijn, staat er langs de
spoorlijn iemand midden in
de duisternis van de nacht
bij de wissels op wacht.

Wanneer wij gezellig zitten
te eten met z’n twee, warm
onder ons dak, staat er
iemand, moet je weten, in
een spoortunnel te werken
in een doorwerkpak.

Wanneer wij nietsvermoedend
staan te wachten op de iets
vertraagde trein naar Utrecht,
is er iemand die er voor
gezorgd heeft dat het niet
nog langer duurt en dat er
grenzen zijn verlegd.

Wanneer wij zomaar klakkeloos
verliefd zitten te wezen in
een loeisnelle trein naar ons
warme huis, is er iemand die
het veilig maakt, brug na brug
en tunnelbuis na tunnelbuis.

Wanneer die iemanden niet voor
ons achter de schermen elke
nacht en dag zich zouden werken
in het zweet, zouden wij elkaar
waarschijnlijk nooit getroffen
zijn in die treincoupé tussen
Harderwijk en Nunspeet.