De mysteries van de Inktpot : Een interieur van eikenhout

George van Heukelom was de architect van het gebouw én het interieur. Indertijd een normale gang van zaken. Hij was zeer geïnteresseerd in kunstnijverheid. In 1903 richtte hij met Eduard Cuypers 'Het Huis' op, een atelier voor decoratieve kunst. In het atelier werden op bestelling meubelen en kunstnijverheidsproducten geproduceerd.

Eikenhout

Voor het eikenhout dat werd verwerkt in het interieur, werden in Limburg twee percelen opgekocht. Een ander deel werd ingevoerd vanuit Zweden. De vierduizend kubieke meter hout werd gedroogd in een timmerfabriek, die op het terrein van de steenfabriek in Schijndel werd opgericht. Het eikenhout werd verwerkt tot plafonds, vloeren, lambriseringen, deuren en meubilair.

Banken voor de ingenieurs

In het ontwerp was ook ruimte voor de mens, en dan met name de ingenieurs bij de spoorwegen. Een creatieve geest kwam beter tot zijn recht wanneer hij goed was uitgerust. Op elke verdieping zijn in de kamers, aan de buitenkant van de zij-torens, vaste banken in het interieurontwerp opgenomen. Hierop kon de ingenieur even lekker tot rust komen. De banken zijn er nog steeds, soms met en soms zonder kussens.

Door toeval weer samen

Collega Ruud Penders kwam tijdens zijn stage bij het CDA bij toeval oude meubels uit de Inktpot tegen in de Eerste Kamer. Toen hij ging werken bij ProRail en hoorde over de verdwijning van de meubels, regelde hij samen met de afdeling Facilitaire Zaken voor een hereniging.

Lees het verhaal

Wandklokken

Een groot aantal kamers is ook voorzien van een eikenhouten klok. Deze klok werd oorspronkelijk aangestuurd door de moederklok die ook de stationsklokken van de juiste tijd voorzag. Tegenwoordig worden de wijzers door een huis-tuin-en-keuken-uurwerkje aangestuurd. Zodra de wijzers stilstaan is het vervangen van één batterijtje voldoende om het weer aan de praat te krijgen. Ook bij zomer- en wintertijd dienen te klokken met de hand weer op de juiste tijd worden gezet.

In kavels verkocht

Bij het moderniseren van het meubilair zijn de oude meubels door de Rijksgebouwendienst, die het pand indertijd beheerde, in kavels verkocht. Enkele oorspronkelijke meubels zijn nog in het pand te vinden in de B0-vleugel. Zo is een kast die was mee verhuisd naar het Utrechtse kantorenpand Daalse Kwint weer teruggekeerd.

Andere mysteries

Alle mysteries

Auteur: Peter Knollema
Bronnen: Biografisch Woordenboek van Nederland, Wikipedia.org
Foto's: Utrechts Archief, Peter Knollema

Spoorwerkcheck

Woon of werk je binnen 300 meter van het spoor? Maak dan gebruik van onze spoorwerkcheck. Je ziet direct welke werkzaamheden in jouw buurt gepland staan.

Dit veld is verplicht en accepteert alleen cijfers en letters en geen spatie

Dit veld is verplicht en accepteert alleen cijfers