Groningen Spoorzone : Door de ogen van... Pier Mulder

Da’s best een grote...

“Vind je? Voor een torenkraan is deze met 34 meter relatief laag. De lengte is indrukwekkender – de giek is 77,5 meter lang en dus een enorme windvanger. Dat kan het lastig maken als het waait en je de lading op de juiste plek moet krijgen. Goed weer erbij hebben is dus enorm belangrijk met deze kraan.”

Ik heb geen hoogtevrees, maar de lift naar deze cabine stopt op 28 meter hoogte. De laatste zes meters moet je via de kooiladder.

“Laatst was de lift twee weken lang defect. Dan klim ik vanaf de grond helemaal met de trap. Ik ben nog jong en heb best wel wat gesport. Kijk, ik vind deze hoogtes een makkie, ik doe dit werk al 17 jaar en was hiervoor vijf jaar windmolenmonteur. Dan sta je soms op 150 meter.”

Is het niet eenzaam, de hele dag in de kraan?

“Ik werk met mensen en dat vind ik mooi. Collega’s waar ik de hele dag mee communiceer zijn riggers Henry en Jesse en collega-kraanmachinist Meente op de andere kraan. Ik verlicht het werk voor de mensen in de bouw, neem ze letterlijk het zware werk uit handen. Ik probeer ook actief mee te denken over veiligheid en logistiek. Wat verplaatsen we als eerste, wat als laatste, waar kun je er met de kranen weer bij? Wat moet er ondertussen gebeuren op de vloer en waar is Meente in de andere hijskraan mee bezig? Daar kan ik dan even niet meer langs.”

Deze torenkraan staat tien meter van het stationsgebouw af… Ben je nooit bang om tegen het historische stationsgebouw te zwaaien?

“De giek draait ruim over het stationsgebouw heen, en ladingen blijven keurig binnen de lijntjes dankzij de ingebouwde begrenzer. Die remt de kraan langzaam af als je toch te dicht bij het gebouw of een perron komt met de lading of haak. De andere hijskraan op dit terrein heeft eenzelfde begrenzer.”

Wat maakt deze bouw zo bijzonder?

“Dit is wel wat anders dan bouwen aan een flatgebouw. We werken nu aan iets wat allesbehalve standaard is. Het zijn ook bijzondere lasten. Logistiek zijn er uitdagingen doordat de aanvoer van bouwmateriaal alleen mogelijk is over een brug op het bouwterrein. Je staat echt midden op het treinstation.”

[de telefoon van Pier pingt]

Euh?

“O, een like op Insta. Ik houd van elke klus een fotoalbum bij en de hotshots plaats ik door op Facebook en Instagram. Vanochtend was het heel helder, dan kleurt de lucht zo mooi.”

Oké. Kun je nog wel even vertellen waar je de komende tijd mee bezig bent?

“Er komt zo een betonpomp. Voordat die er is moeten de jongens op de werkvloer hun gereedschap en materiaal op de brug hebben, zodat wij die naar beneden kunnen hijsen – daarover hebben we dan al gecommuniceerd. Met de betonpomp worden de kolommen gestort waarop de laatste vloer komt. Dat is wel een mijlpaal. De komende weken verplaatsen we vooral nog heel veel steigermateriaal en bekisting, prefab trappen, betonblokken, hulpgereedschappen en meer.”

Jeetje. Nou ik vond het super om even op deze hoogte mee te mogen kijken. Zie ik daar nou de Martinito- hé, waar ga jij nu naartoe?

“Ken je rigger Jesse nog? Hij heeft zijn certificaat voor de hijskraan gehaald. Hij draait nu hoofdzakelijk op de kleinere kraan, maar moet natuurlijk ook oefenen op grotere hoogte. Dan krijg je toch te maken met meer diepte-inzicht en afstanden. Even ruilen dus.”